„Do krytyków” interpretacja wiersza Juliana Tuwima, wypracowanie

Do krytyków”, to tytuł wiersza Juliana Tuwima. Podmiot liryczny zwraca się w apostrofach do tytułowych krytyków literackich ukazując nową koncepcję modelu poezji i poety. Poeta nie chce musieć poprzez poezję ukazywać wzniosłych idei i filozoficznych założeń, radość którą odczuwa ukryta jest w biologizmie. Należy również wskazać, że całość wiersza utrzymana jest w lekkim swobodnym tonie, autor bowiem choć zwraca się bezpośrednio do krytyków nie uznaje ich za autorytet, któremu powinno okazać szacunek.

Wypracowanie stanowi gotową analizę i interpretację wiersza. Omówiono budowę utworu oraz środki artystyczne użyte przez autora, całość poparta jest cytatami. Wypracowanie zawiera 326 słów.

„Do krytyków” interpretacja wiersza Juliana Tuwima

„Do krytyków” to jeden z wierszy autorstwa Juliana Tuwima. Podmiot liryczny w utworze możemy utożsamiać z samym poetą, który zwraca się w apostrofach do tytułowych krytyków literackich. Jak mówi cytat: ”szanowni panowie”, tymi słowami autor rozpoczyna przedstawianie swojej koncepcji, Tuwim ma bowiem na celu ukazać krytyką jak powinien wyglądać nowy model poezji i poety. Wnosi on o odejście od tradycji romantycznej i młodopolskiej gdzie artysta uznawany był za nad człowieka, który swymi dziełami wzbija się ponad przeciętność a zwrócenie się ku rzeczywistości i przeciętnemu odbiorcy. Autor pragnie aby poeta mógł zachwycać się codziennością, zwykłymi przyziemnymi sprawami oraz biologizmem ludzkim. „ Zwykłem jeździć, szanowni panowie, Na przedniej platformie tramwaju! ”, słowa te wskazują, że Tuwim choć jest poetą uważa się za zwykłego człowieka, żyje jak każda inna osoba, jedyną cechą, która może w jakikolwiek sposób odróżnić go od tłumu jest jego wyobraźnia: „ coś się tam dzieje w mojej głowie ”. Prezentowane w ten sposób przez poetę stanowisko jest charakterystyczne dla skamandrytów. Tuwim jako jeden z członków i przedstawicieli tej poetyckiej grupy, jest zafascynowany otaczającą go rzeczywistością, życiem ludzi: „Miasto na wskroś mnie przeszywa”. Poeta nie chce musieć poprzez poezję ukazywać wzniosłych idei i filozoficznych założeń, radość którą odczuwa ukryta jest w biologizmie. Sam fakt istnienia jest wystarczająco zachwycający by pobudzić wyobraźnię. Tuwim opiewa drzewa, majową pogodę, miasto i procesy życiowe, wszystkie te elementy symbolizują moc sił witalnych, zjednoczenie z naturą oraz młodość. Należy również wskazać, że całość wiersza utrzymana jest w lekkim swobodnym tonie, autor bowiem choć zwraca się bezpośrednio do krytyków literackich nie uznaje ich za autorytet, któremu powinno okazać się należyty szacunek.

Zakańczając należy wskazać budowę wiersza. Utwór zawiera się w ciągu siedemnastu wersów, o nieregularnych rymach. Autor celowo zastosował pauzy mające świadczyć o odczuwaniu nie możliwej do wyrażenia radowi. Poza tym wyróżnić można następujące środki artystyczne: metafory: ”szaleją wiosenną wonią ”, wykrzyknienia „ miasto na wskroś mnie przeszywa! ”, apostrofy: „ szanowni panowie ”, wyliczenia: „ ogniw, ogniwa ”.

"Poeta" Bolesław leśmian- interpretacja i analiza wiersza.
                Bolesław Leśmian to twórca dwudziestolecia międzywojennego. Nazywamy go poeta osobnym, ponieważ tworzył poza literackimi szufladkami....
Kirkor – charakterystyka bohatera „Balladyna”, wypracowanie
Kirkor był bohaterem dramatu J. Słowackiego pod tytułem „Balladyna”. Był „panem czterowieżowym”, księciem panującym na zamku. Był przystojnym,...
„Na Anioł Pański” interpretacja wiersza, Kazimierz Przerwa Tetmajer
„Na Anioł Pański” interpretacja wiersza Kazimierza Przerwy Tetmajera „Na Anioł Pański ” to tytuł wiersz Kazimierza Przerwy Tetmajera. Cały utwór...
Ula Zalewska – charakterystyka postaci, I. Jurgielewiczowa, wypracowanie
Ula Zalewska była jedną z bohaterek książki pod tytułem „Ten obcy” napisanej przez I. Jurgielewiczową. Ula była półsierotą wychowywaną przez...
„But w butonierce”, „Futurobnia” i „XX wiek” – interpretacje wierszy Jasieńskiego i Młodożeńca
„But w butonierce” Bruno Jasieński Sam tytuł utworu jest prowokacją. Autora można utożsamić z podmiotem lirycznym. Jest pewny siebie, szczęśliwy....

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *