Wieś polska w „Chłopi” Reymonta, wypracowanie

Władysław Reymont ukazał specyfikę społeczności chłopskiej w utworze „Chłopi”. W ten sposób sporządził on charakterystykę „chłopa” będącego symbolem wszystkich prostych ludzi. Uniwersalizm ukazanych obrazów sprawia, że nadal  dzieło to zawiera ponadczasowy obraz wsi.

Wypracowanie omawia obraz wsi polskiej ukazany przez autora. Całość pozostaje w ścisłym związku z treścią lektury stanowiąc również jej analizę. Wypracowanie zawiera 469 słów.

„Chłopi” Reymonta – obraz wsi polskiej

Chłopi Władysława Reymonta zawierają w sobie uniwersalny obraz wsi oraz żyjących na niej ludzi. Jak wiadomo za stworzony w ten sposób utwór autor odznaczony został literacką nagrodą Nobla. Aby jednak ukazać prawdziwość opisów należy dokładne przeanalizować treść lektury pod tym kontem.

W tematyce utworu przedstawione są problemy społeczności chłopskiej – takowa natomiast występuje na całym świecie. Choć bywa różnie nazywana spotykają ją te same problemy. Obraz „chłopa” to wzór człowieka prostego, opis jego charakterystycznych cech sporządzony przez Reymonta, pozwala odnaleźć i wskazać je w każdej osobie na całej ziemi. Nie ma tu generalizacji, przekrojowość dramatu ukazuje wszystkie jej elementy poczynając od osób najbiedniejszych po bogatych paniczów, posiadaczy ogromnych zasobów ziemskich. Oprócz opisów cech ludzkich należy szczególnie podkreślić motyw przywiązania do ziemi, jest on obserwowalny wszędzie tam gdzie człowiek posiada swą ziemię, dba o nią, żyje z niej, na niej i jak się okazuje dla niej. Jest z nią na tyle silnie związany, że nie wyobraża sobie istnienia nigdzie indziej. Ziemia jest wartością najwyższą, bez względu na to jakie zasoby naturalne posiada jest bezcenna – bo własna, na niej człowiek wyrastał, kształtował się i przeżywa swe radości i rozterki, jest jak mała ojczyzna, którą kocha się najmocniej. Ten szczegółowy opis nie jest jedynym w tym dramacie, bowiem Reymont dotknął i wskazał cechy ludzkie występujące niezależnie od kultury, rasy i religii. Losy przedstawionych w dramacie postaci obrazują najbardziej znane problemy ludzkości nękające ją od zawsze. Każda ludzka cecha zostaje dokładnie przedstawiona, widzimy targające ludźmi emocje: zazdrość, miłość, nienawiść, rozczarowanie i wiele innych, przeplatają się one ze sobą i ukazują prawdziwe oblicza człowieka. Widzimy wspaniałe przykłady żon i matek i kontrastujące z nimi matrony szukające w przyszłości swych dzieci przede wszystkim korzyści materialnych. Poznajemy mężów, ojców, braci, dziadków i kochanków, każdy z nich jest niepowtarzalną osobowością takich jakich wiele odnaleźć można pośród  nas. Jak w życiu widzimy zwykłych pijaczków, rzezimieszków, erotomanów a także dżentelmenów, myślicieli a gdzieś pomiędzy nimi niczym niewyróżniających się mężczyzn, którzy również mają własne problemy i pytania. Na podstawie opisów możemy scharakteryzować problemy dzieci, młodzieży, ludzi w sile wieku i starców godzących się z przemijaniem. Ukazana zostaje problematyka: walki o władzę, kłopotów małżeńskich, stosunków partnerskich w związku, naturalna skłonność fizyczna kobiety i mężczyzny. Te wszystkie problemy to odwieczne cechy człowieka, zagadnienia z którymi boryka się i borykać będzie już zawsze. Sytuacje, które budzą emocje i na które jeszcze nikt nie znalazł najlepszego rozwiązania. To esencja naturalnych popędów i zachowań człowieka ukazana w jednej książce. Dzięki wszystkim stawianym przed postaciami sytuacją obserwujemy psychikę ludzką, jej rozterki przywiązanie do namiętności i tradycji. Z pewnością należy stwierdzić, że poruszane i opisane w ten sposób losy ludzkie można odnaleźć w rzeczywistości każdych czasów. Całość dopełniona zostaje poprzez niezwykły artyzm, Władysław Reymont operuje niezwykłą stylizacją języka, złożonością gatunku, mitologizacją i bogactwem. Wszystkie opisy są szczegółowe, z ogromną dokładnością  opisał autor wszystkie obrzędy, stroje czy rekwizyty.

Kreon – charakterystyka, Sofokles, „Król Edyp”, wypracowanie
Kreon był jednym z bohaterów tragedii Sofoklesa pod tytułem „Król Edyp”. Był on bratem Jokasty i władcą Teb. Władzę objął po śmierci swojego...
Gospodarze w „Panu Tadeuszu" Mickiewicza i „Granicy” Nałkowskiej. - wypracowanie maturalne
Dwaj gospodarze. Porównaj sposób przedstawienia postaci w „Panu Tadeuszu’ Adama Mickiewicza i „Granicy Zofii” Nałkowskiej. – wypracowanie...
Obraz postępowania i psychiki bohaterów A. Czechowa na przykładzie „Kameleona” i „Śmierci urzędnika”
Głównymi bohaterami opowiadań Czechowa są ludzie obejmujący urzędnicze stanowiska. Oczumiełow występujący w „Kameleonie” był naczelnikiem policji,...
Wizja końca świata w literaturze i sztuce – wypracowanie maturalne
Wizja końca świata w literaturze i sztuce – wypracowanie maturalne Literackie i artystyczne wizje końca świata stanowią nawiązanie do tematyki...
Wisława Szymborska ” Życie na poczekaniu” analiza wiersza
Wisława Szymborska ”Życie na poczekaniu” analiza wiersza Wisława Szymborska była jedną z najznakomitszych poetek polskich, jej twórczość została...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *